برو می درکش و پرسش بسوزان

برو می درکش و پرسش بسوزان
که آدم می‌کند این جام یزدان

تو حیوانی کنی، حیوان به از تو
سگان جمله سر از انسانِ حیوان

عرق گیرد ز کشمش مرد عاشق
چنان آبی که رقصاند خُم جان

تو زاهد بنده‌ی خشم و غروری
زهی لاف گزاف صبر و ایمان

هزاری صدهزاری صورت از وهم
یکی آن و یکی آن و یکی آن

میان چشم‌ها آن یک نجستی
که پیدا می‌کند دل را ز پنهان 

تو خون جستی و خون کردی و آتش
و آتش شد جواب چوب قلیان

نه پند از حق شنیدی نی ز باطل
تو را گویم: بیفتادی و پایان

سخن دوش از دهان مه چنین بود
الا حلمی فرو دست نگهبان!

موسیقی:

Sirusho - Pregomesh